Mijn leven in de Wippolder
- Toen -

Vrienden - Vriendinnen - Vijanden

Contact :

Martin van Leeuwen
Kloosterkade - Delft
Mobiel : 06 1292 4098
mvleeuwendelft@gmail.com

Mijn vriendjes en latere vrienden zijn onder te verdelen in schoolvriendjes, buurtvriendjes, sportvriendjes en vriendjes die niet in deze catagorieën zijn in te delen. Ik moet nog een verzamelnaam bedenken.

Buurt- Staatvriendjes

Buurtvriendjes en - vriendinnetjes zijn het eerst aanwezig geweest in mijn leven. Ik noem alvast de vriendjes van de Kloosterkade Robbie Gouweleeuw, Jos Gordijn, Gerrit Boekee, Addie Belkom, Eltjo Maassen, Tonnie Jasperse, Teun Stelt, Gerrit Boekee. Later zijn er daar een paar van afgevallen en kwamen daar nieuwe vrienden / vriendinnen uit de Schoemakerstraat bij. Bernie van Schijndel, Roel Sauerbreij, Loes Sauerbreij, Hans van Zwet, Frans Saeys, Henny Romeyn, Michiel v/d Mast, Heleen v/d Mast, Gerard Diehl

Schoolvriendjes

Van het Kleuterhuis weet ik mij niets te herinneren, wel van de Keurenaerschool. Hier komen mijn vrienden, vriendinnen en klasgenoten: Joop van Baarle, Henk v/d Burg, Jan Tegelaar, Bert Heilbron, Hans Kruk, Bram Visser, Evert v/d Berg, Peter de Visser, Gerrie van Oosten, Margreet Wijnmalen, Sjaan Wijnmalen, Joop Haak, Ans Wees, Arno Keyzer, Anneke Bezemer, Mieneke Jongeleen, Rinus Wolvers, Kees Sagel, Aad en Peter Blom, Gerrie van Grieken, Bram Lemmers, Marijke Hoogervorst. Er volgen er nog wel een aantal maar het kwartje moet nog verder vallen............

Beaart - de ontmoetingsplek voor vrienden en vriendinnen

Alle vrienden en vriendinnen uit de wijk ontmoetten elkaar vaak bij Beaart, de patatzaak in de Jan Willem Frisostraat. Onder het genot van een ijsje of een patatje dat je besteld had bij ouwe Kees Beaart, Andrea ...., Henny Plomp of bij haar vader. Hier werden alle laatste gegevens/roddels uitgewisseld en afspraken gemaakt over verdere aktiviteiten die dag. In den beginne was je daar uiteraard lopend of op de fiets. Later - nadat je 16 was geworden - uiteraard op je brommer. Een Puch - al dan niet met hoog stuur - Tomos, Kreidler, Zundap, Benelli, Royal Nord of op een Berini M21("Eitje" geheten). Wie kwamen er zoal? De jongens en meiden van de Kloosterkade, Schoemakerstraat, Bosschastraat, Colignystraat, de rest van de Wippolder en de mannen van de Rotterdamseweg en uit Delfgauw/Pijnacker. Martin van Leeuwen dus, Bernie van Schijndel, Robbie Gouweleeuw, Hans Peter Kalis, Hennie Engels, Robbie Lubben, Ton de Vreede, Leo v/d Lee, Polle Eduard, Louis Roodenburg, Ria Keyzer, Martin Breedveld, Gerard van Galen, Wietse..... Jan v/d Elst, Paul .......Elly Thermorshuizen, enz, enz.
Gerard van Galen was uiteraard de gekste van allemaal. Hij bietste meestal een patatje van een ander door het aangaan van weddenschappen die er niet om logen. Deze weddenschappen hielden o.a. in: Het opvreten van een brandende sigaret, het oppeuzelen van een - op zijn brommercilindertje - gebakken worm (bij zich als hij ging vissen) of het op de brommer geblindoekt oversteken van de Nassaulaan. Hoe gek kon je zijn!
Een gewild "spelletje" dat we daar voor de deur deden zal ik beschrijven. In eerste instantie werd er een persoon aangewezen die één hand voor zijn ogen moest houden en de andere hand kruislings voor de borst langs onder de andere oksel door naar achteren moest brengen. De rest van je "vrienden" gingen dan achter je staan waarna één van hen je een ongelofelijk dreun op de naar achter uitgestoken hand gaf. Je moest je dan bliksemsnel omdraaien om te raden wie dat gedaan had. Dat viel niet mee met al die "vrienden" die allemaal lachend 1 vinger opstaken. Zo van "Ik was het"! Raadde je goed dan was het wisselen met die persoon. Raadde je fout dan "mocht" je nog een keer gaan staan. Lekker stoer! Hoewel? Ik heb na het schrijven van deze website vernomen dat dit "spelletje" "de weklozenklap" genoemd werd.
Als laatste wil ik bij dit onderwerp vermelden dat ik toch ook wel naar Beaart ging om Beppie v/d Broek - wonende op de Nassaulaan - te ontmoeten. Dat lukte bijna nooit omdat ze van haar vader eigenlijk niet zo vaak naar buiten mocht. Shag of wat anders voor pa halen was dan de enige oplossing. Als ze kwam dan was ze altijd vrolijk. Een leuke gezellige meid met een aanstekelig lachje. Cynisch dat ze later bij mij op TNO kwam werken. Met al haar collega's in het bedrijfsrestaurant ouwe koeien uit de sloot halen. Lachen dus!

Vijanden - Had ik die dan ?

Jazeker!!!

Wordt vervolgd!

Deze stukjes zullen nog behoorlijk worden aangevuld en uitgebreid!!!

Mijn leven in de Wippolder - Toen -

Vrienden - Vriendinnen - Vijanden

Mijn leven in de Wippolder
- Toen -